- axtalanmış
- прил.1. кастрированный, холощёный. Axtalanmış dayça кастрированный жеребец2. очищенный от косточек. Axtalanmış gavalı очищенная от косточек слива
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
axtalanmış
Смотреть что такое "axtalanmış" в других словарях:
axtalanmış — f. sif. 1. Axta edilmiş, erkəklik vəziləri çıxarılmış; burulmuş. Axtalanmış qoç. Axtalanmış xoruz. Axtalanmış heyvan tez kökəlir. – <Çapıq Əmrah:> Cəmiyyət də insan kimidir. Axtalanmış adamdan kişi çıxmadığı kimi, axtalanmış cəmiyyətdən də… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xəsi — ə. axtalanmış … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bişmə — I (Quba) kəlağayı II (Kürdəmir, Zərdab) axtalanmış keçi və ya qoyun … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
burma — I (Şəmkir) çimdik. – Burmaların yeri qolumda qalıf II (Ucar) açar III (Meğri) burulub hazırlanmış ot topası. – Bizim burduğumuz burmalar dört kilodan əyax dəyi; – Qatıra otuz, eşşəyə on səkkiz burma yüx’lerəm IV (Bakı) axtalanmış (qoyun) V… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
burmanc — I (Oğuz) axtalanmış (qoyun). – Qapıda üç dört dənə burmanc var, saxlamışam, qonağ zad gələndə kəsəm II (Cəbrayıl) üzüm salxımlarını dərmək üçün qarğıdan düzəldilən alət … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
burux — (Füzuli) axtalanmış. – Bu qoş buruxdu … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dıbır — (Ağdam, Basarkeçər, Başkeçid, Cəbrayıl, Gəncə, İsmayıllı, Kürdəmir, Mingəçevir, Naxçıvan) 1. ikiillik erkək keçi (Kürdəmir) 2. axtalanmış keçi (Basarkeçər, İsmayıllı, Naxçıvan, Mingəçevir). – Gəti o dıbırı kəsək, yaxşı əti var (Cəbrayıl); – Mə:m… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ağızcıq — is. 1. «Ağız»dan kiç. 2. bot. Çiçəyin dişiciyinin üst tərəfdən ayrılmış hissəsi. <Miçurin> axtalanmış çiçəyin qalpağını açıb onun dişiciklərinin ağızcıqlarına tozcuqları səpdi və yenə də qalpağı bağladı. M. Axundov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
burulmuş — 1. f. sif. 1. Buruq hala gətirilmiş. Burulmuş məftil. // Qıvrılmış, eşilmiş. Burulmuş saç, bığ. 2. Burulub bərkidilmiş. Burulmuş kran, vint. 3. Gedərkən istiqamətini dəyişmiş, başqa tərəfə çevrilmiş. Sağa burulmuş araba. 2. f. sif. k. t.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
buruq — 1. sif. 1. Burulmuş. Buruq ip. Buruq sap. Buruq düşmək – dolaşmaq, dolaşıq düşmək. Buruq salmaq – dolaşdırmaq. // Eşilmiş. Buruq bığ. 2. Burma burma olan. Qoçun buynuzları buruq olur. // Qıvrım. Buruq saç. 3. k. t. Axtalanmış xayası çıxarılmış.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xədim — sif. <ər.> 1. Axtalanmış, axta. <Hərəmağası:> Xədimləri hissdən məhrum zənn edirlər. Ç.. Xədim eləmək – axtalamaq, xacə eləmək. 2. Xidmətçi, qulluqçu. <Ərən:> Arxa tərəfdən . . kənizlər, nədimlər və xədimlər düzülmüşdülər. Ç … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
